گفتگوی خانوادگی کلبه سرگرمی با نقش اول سریال بی نشان
نیلوفر پارسا، متولد بیست و هفت فروردین هزار و سیصد و هفتاد، تهران، فارغ التحصیل رشته مهندسی IT «فناوری اطلاعات»، بازیگر سینما، تئاتر و تلویزیون که در کارنامه هنری او می توان به سریالهای «آوای باران»، «دیوار شیشه ای»، «نفس»، «برنا»، «از یادها رفته»، «بهترین نقش زندگی» و فیلم های سینمایی «سه حرفی هشت عمودی»، «بعد از تو»، «من و شارمین» و «باج» اشاره کرد، با نیلوفرپارسا که دستی هم در موسیقی دارد و این شبها سریال «بی نشان» با هنرنمایی او در حال پخش است گفتگویی کوتاه داشته ایم که با هم می خوانیم.
این سریال چه حرفی برای گفتن دارد؟
این سریال درباره زندگی یک خبرنگار، درباره سختی های ازدواج و سختی های فضای مجازی است.
نقش چه ویژگی هایی داشت که بازی در آن نقش را قبول کردید؟
ریحانه یک دختر قوی است که در شرف ازدواج است و یک جایی بین پدرش و همسرش قرارمی گیرد و همه سعی خودش را می کند که از همسرش دفاع کند، پای عشق و ازدواجش بماند و به پدرش ثابت کند که انتخاب درستی کرده است، با اینکه خیلی بابایی است و به خانوادش احترام می گذارد اما خیلی برای ازدواجش تلاش می کند.
چرا از اینهمه فعالیت هنری «بازیگری» را انتخاب کرده اید؟
از بچگی به سینما و بازیگری علاقه داشتم ولی هنرهای دیگر مثل نقاشی و موسیقی را هم انجام می دهم.
چه ویژه گی هایی در یک نقش باعث می شود آن را بازی کنید؟
تکراری نبودن نقش، متفاوت بودن نقش و ارتباطی که با نقش موقع خواندن آن برقرار می کنم.
رسیدن به دنیای تصویر و دیده شدن چه المان هایی می خواهد؟
تلاش،علاقه، صبر، سواد و تمرین زیاد!
موافقید تلویزیون با ریزش مخاطب مواجه شده است؟
تلویزیون باید برای بازگشت مخاطب به طور متداول برنامه های خوب برای همه قشرهای سنی تولید و سریالهای پر محتوا برای مخاطب ساخته بسازد.
سختی ها و شیرینی های بازیگری از نظر شما چیست؟
از سختی های آن می تواند کم کاری باشد و صبر خیلی زیادی می خواهد، اینکه نقش های دور از شخصیت خودتان را باید ایفا کنید و یا اینکه باید بتوانید در هر حال و شرایطی جلوی دوربین حاضر شوید، یک زمانی از درون و در زندگی شخصی تان ناراحت هستید ولی باید نقش یک عروس خوشحال را بازی کنید و شیرینی اش اینکه وقتی یک نقش را به بهترین نحو بازی می کنید و از مردم کامنت مثبت می گیرید این حال آدم را خوب می کند.
شرایط مافیایی چقدر در دنیای نمایش و تصویر وجود دارد؟
متاسفانه خیلی زیاد!
تفاوت بازی در سینما، تئاتر و تلویزیون و کدام را ترجیح می دهید؟
تئاتر بازیگر را پخته می کند، تلویزیون برای دیده شدن خوب است و سینما ایده آل ترین شکل برای بازیگری است و من خیلی آن را دوست دارم.
در میان کارهایتان کدام را بیشتر دوست دارید؟
سریال آوای باران و یکی از تئاترهایم به اسم زنی در دو چهره.
خوش چهره بودن چقدر در پیشنهاد نقش و بولد شدن یک هنرمند تاثیر دارد و آیا شما جزو بازیگران خوش چهره هستید؟
به نقش بستگی دارد که چهره شما را برای آن نقش خاص انتخاب می کنند ولی در بازیگری خیلی تاثیر ندارد، خب راستش در سرچ گوگل به من می گویند زیباترین بازیگر ایرانی!
از کار بازیگران و کارگردانهای خارجی کدام را می پسندید؟
کارگردان تارانتینو و بازیگر جنیفر لارنس.
نقشی بوده در میان فیلم های ایرانی که دوست داشته باشید بازی کنید؟
بله ولی وقتی به من پیشنهاد شد نتوانستم بازی کنم چون مشغول بازی در نقش دیگری بودم.
در بین بازیگران امروز کسی را داریم که ماندگار شود؟
بله قطعا تعداد قابل توجهی هستند و هنر کلا در تاریخ ایران ماندگار است.
موسیقی کجای زندگی شما قرار دارد و خواننده محبوب هم دارید؟
من خیلی به موسیقی اهمیت می دهم و بیشتر کلاسیک و سنتی گوش می دهم، سعی می کنم هر روز موسیقی زیادی گوش کنم.
آخرین فیلم و کتاب خوبی که خوانده و دیده اید را معرفی می کنید و علاقه مندی ها و تفریحات شما چیست؟
ورزش، فیلم و کتاب علاقه های اصلی من هستند و واقعا عاشق کارم هستم، آخرین فیلمی که دیده ام dont looke up بوده و آخرین کتابی که خوانده ام تولستوی و مبل بنفش بوده است.
شما به تازگی ازدواج کرده اید، ازدواج چقدر برای هنرمندان سختتر از مردم عادی است؟
ازدواج خوب عالی است، برای هرکسی هم می تواند سخت باشد و هم می تواند شیرین باشد، به نظر من برای هنرمندها می تواند خیلی هم عادی و مفید باشد، هنرمندها هم از جنس مردم هستند و هیچ فرقی نمی کند، همه ما از خانواده و ازدواج متولد شده ایم و باید همین راه را ادامه بدهیم.
نظرات مخاطبانتان چقدر برایتان مخصوصا در دنیای مجازی اهمیت دارد؟
در دنیای مجازی مهم نیست! درباره نقش هایم نظرمخاطبم را دوست دارم بدانم چون با نظر آنها من در کارم رشد می کنم.
فکر می کنید ده سال بعد کجا هستید؟
ده سال بعد به بهترین خودم تبدیل شده ام، چون در حال حاضر نسبت به ده سال پیش بیشتر آگاه شده ام و بیشتر رشد کرده ام و به آدم بهتری تبدیل شده ام.
گفتگو: عباسعلی اسکتی