مهسا ایرانیان، متولد بیست تیر هزار و سیصد و شصت و شش، شهر ری، استندآپ کمدین، مجری برنامه های تلویزیون و رادیو، بازیگر که در کارنامه هنری او اجرای برنامه های «برخط شو»، «قرون به قرون»، «هفتآهنگ»، «ویتامین خ»، «یه روز تازه»، «روز خوش»، مجموعه های تلویزیونی «سوریخ»، «کلینیک خنده» و فیلهای سینمایی «هرماس»، «گل به خودی»، «شبانه های ورونیکا» به چشم می خورد با «مهسا ایرانیان» که این روزها فیلم «والدین امانتی» را روی پرده سینما دارد گفتگویی کوتاه داشته ایم که با هم می خوانیم.
این روزها فیلم والدین اجاره ای از شما در حال اکران است، این اثر چه حرفی برای گفتن دارد؟
کلا آقای قانعت به عنوان کسی که سالهاست در حوزه کودکان فیلم می سازند در کارهایشان تلاش دارند که رویاهای بچه ها را به تصویر بکشند، همه ما در دوران کودکی مان و بچه ها فی الحال در دوران خودشان کاش ها و کاشکی هایی دارند که در ذهنشان و رویاهایشان شکل می گیرد، آقای قناعت اصولا این کاشکی ها و رویاهای بچه ها را به تصویر می کشند ضمن اینکه در شیطنت های فانتزی و رنگ و لعاب کودکانه می بینید آموزش هایی هم دارند.
نقش چه ویژگی هایی داشت که آن را پذیرفتید؟
در این کار که البته در تدوین نهایی دستخوش تغییراتی شده است که به آن به صورت جزئی نخواهم پرداخت من نقش درختی در جنگل را بازی می کردم که دلیل اینکه این نقش را پذیرفتم کاملا تحت تاثیر بودن آن فضای فانتزی این کاراکتر بود که از آن چیزی که مردم از من می شناسند کاملا دور و جدا است، یک درخت کمک کننده که رمز و راز پیش بردن قصه به نوعی دست او است و می تواند معجزه کند و آن چیزی که در رویا و فانتزی بچه ها نهفته است را انجام بدهد، بعد از اکران این فیلم آن اطواری که من در صورت خودم به صورت بازی و کلامی داشتم در چند تا از بچه هایی که این فیلم را دیدند مشاهده کردم که این نشان می دهد فیلم و نقش من خیلی تاثیرگذار بوده که بچه ها ادای من را در می آوردند، یعنی اینکه آن نقش کار خودش را کرده و تصویر خوب خودش را گذاشته است، گریم من در زمان ضبط یک گریم بامزه و رنگی بود ولی در کار نهایی که می بینیم و فضای گرافیکی که اتفاق افتاده خیلی آن فضای شناسایی روی صورت من از بین رفته اما در نهایت مهم تاثیر کارکتر روی بچه ها است که اینگونه بوده است.
مخاطبان هنری شما را بیشتر به عنوان مجری می شناسند، بازیگری کجای فعالیت های هنری شماست؟
بله مخاطبان من را بیشتر به عنوان مجری می شناسند اما خوب است که اینجا ذکر بکنم من از سال هشتاد و پنج که در مقطع کارشناسی وارد دانشگاه هنر و نمایش «بازیگری» شدم کار بازیگری و نمایش می کردم اما روند کاری من به سمت و سویی رفت که مثل خیلی از بازیگرهای امروزی که پیش از این مجری بوده اند و بعدها ما آنها را به عنوان بازیگر شناختیم از جمله آقای شهاب حسینی عزیز و بزرگوار اینگونه بودم، در گذشته خیلی کار اجرا می کردم و حالا کار اجرا را بسیار کمرنگ کرده ام چون تمایل من همیشه به سمت بازیگری بیشتر بوده است و الان بیشتر روی حوزه بازیگری تمرکز می کنم، من جایزه بازیگری در حوزه تئاتر را هم دارم و قبل از والدین امانتی کارهای سینمایی کرده ام و حضورهای هر از چند گاهی در سریال و سینما داشته ام.
چه ویژه گی هایی در یک نقش باعث می شود آن را بازی کنید؟
قطعا آدم برای انتخاب یک نقش دنبال تفاوت آن نقش با خودش و سابقه کاری اش است، من چیزی که این تفاوت را به من می دهد حتما دوست دارم که بازی کنم، گهگاه هم آدم نقشی را می خواند و می بیند خود نقش خیلی در بستر قلم ویژگی های آنچنانی ندارد، اما من چه در تئاتر و چه تلویزیون و چه سینما که فعالیت گهگاهی دارم سعی می کنم آن ویژگی های خاصی را که می توانم به نقش اضافه کنم با کارگردان مطرح کنم، مثل اطوار صورت، رفتار بدنی و لحن و لهجه، بنابراین می توانم خودم به عنوان بازیگر خلاقیتی در نقش ایجاد کنم که آن نقش را با نقش های گذشته یا حتی نسبت به آن نقش در صفحه کاغذ متفاوت کنم.
شرایط مافیایی چقدر در هنر ما مخصوصا تصویر وجود دارد؟
اگر مافیا به معنای روابط و شناخت است در همه کارها قطعا این زنجیره شناس بودن دارد حرف می زند وقتی شما همکارانتان را می شناسید و از قبل روی آنها شناخت دارید پس از قبل با اعتماد بیشتری با آنها مشارکت می کنید، در دنیای تصویر هم به همین ترتیب است که افراد باید ما را بشناسند و یک زنجیره رفاقت و دوستی وجود داشته باشد که ما را سر کارها دعوت کنند یا من بخواهم حتی به کارگردان یا تهیه کننده ای پیشنهاد بدهم که من می توانم این کار را بازی کنم، به هر حال این دایره روابط قطعا مهم است، خیلی از مافیای مثبت و منفی اطلاعی ندارم اما نمی شود از این نکته هم گذشت که بعضی گروه ها تمایل و ترجیحشان این است که با گروه خودشان کار کنند.
خوش چهره بودن چقدر در بولد شدن یک چهره تاثیر دارد و آیا شما جزو هنرمندان خوش چهره هستید؟
شاید در سینمای ما در یک مقطعی از زمان زیبا بودن و خوش چهره بودن به معنای چشم رنگی بودن معنا داشت، یک زمانی ما سینمای چشم رنگی ها را داشتیم اما الان فکر می کنم این تغییر کرده و حتی بعضا سینما به سمت چهره های بی رنگ و روح گرایش پیدا می کند، البته اینکه شما ویژگی های خوبی برای تصویر داشته باشید از اهمیت خاصی برخوردار است اما برخی از فیلم‌ها که بعضی کارگردان ها می سازند خلاف صحبت من را هم نشان می دهد، در مورد شخص خودم قطعا چهره بدی ندارم اما اگر بخواهم تکنیکی صحبت کنم من در چهره خودم ویژگی هایی دارم که آن ویژگی ها من را در قاب تصویر خاص می کند.
به نظر خودتان آدم کم حاشیه یا پرحاشیه ای هستید و آیا شهرت را دوست دارید؟
من به ذات خودم تمایل ندارم که حاشیه و مخصوصا حاشیه های زرد داشته باشم، تمایل دارم که حرفهای حق یا خوبی که زده می شود دیده یا شنیده شود اما اینکه بخواهم با حاشیه دیده شوم یا حواشی زرد بسازم اصلا انتخاب و تمایل اول من نیست، سندیت حرف من آنجاست که موارد زیادی برای دیده شدن و حاشیه سازی داشته ام که هرگز از آنها به عنوان یک ابزار استفاده نکرده ام.
چیزی که از خودتان انتظار داشتید امروز باشید هستید؟
قریب به پانزده سال تنها و بدون پشتوانه، روابط ویژه و خاص فقط با تلاش خودم و توکلی که به خدا داشته ام همت کرده و پای این حرفه ایستاده ام، این حرفه حرفه دشواری است و حرفه ای است که باید کفش آهنین، همت و صبوری زیاد داشته باشید تا بتوانید نتیجه بگیرید، البته اگر می خواهید ماندگار باشید، کسانی که یک شبه آمده اند و یک شبه رفته اند زیاد بوده است، من با تلاشی که کرده ام بسیار بسیار از جایگاه امروز خودم راضی هستم و از خدای بزرگ به خاطر جایگاه امروزم سپاسگزارم.
فکر می کنید ده سال بعد چنین روزی کجا باشید؟
قطعا از آنجایی که انسان نسبت به کسب موفقیت حریص است من هم به جایگاه امروزم راضی نیستم و تلاش می کنم، همچنان آرزو و رویا دارم و محکم به جلو حرکت خواهم کرد تا انشالله تا ده سال آینده یکی از بازیگران خوب این کشور باشم که می تواند کارنامه خوبی در حوزه بازی داشته باشد، البته تمایل خیلی زیادی هم به تهیه و تولید فیلم و سریال و حوزه نمایش دارم، تمایل دارم کارهایی که همیشه به آنها فکر می کرده ام را خودم به عنوان کارگردان و تهیه کننده خیلی قوی تولید کنم.
گفتگو: عباسعلی اسکتی
