فروزان حسینی، کارشناسی بازیگری، متولد بیست و دو مرداد هزار و سیصد و شصت و نه، ملایر، بازیگر تئاتر و تلویزیون که هجده سال سابقه بازیگری و کارگردانی نمایش های گلزخم، قصه غمناک، گفتگو با باد، جولا، من زنده ام، نقالی قالی، نقش پیچک، باران طلا، اقتباب، سمن گل، سنجاب و کسب جوایز متعدد از جشنواره های ملی و بین المللی و فیلم تلویزیونی گلناز را در کارنامه هنری دارد، با فروزان حسینی که این شبها در نمایش سیاه خال روی صحنه سالن اصلی تئاتر شهر می درخشد گفتگویی کوتاه داشته ایم که با هم می خوانیم.
این اجرا چه حرفی برای گفتن دارد؟
بیداری انسان و مبارزه با ظلم در کنار حفاظت از محیط زیست و حیات وحش.
و نقش چه چالش هایی داشت که بازی در آن را پذیرفتید؟
نقش متفاوتی بود و در مواجهه با شرایط مختلف می بایست عکس العمل های متفاوتی را بروز می دادم که چالش خوبی بود.
کار کردن با محسن اردشیر چگونه تجربه ای بود؟
تجربه دلچسبی بود، کار بلد و خلاق است و از عنصر تصویر به خوبی بهره می گیرد و مخاطب هر لحظه منتظر اتفاقات و صحنه ای تازه است.
تئاتری ها چقدر در تبلیغ و معرفی کار همکارانشان همکاری می کنند؟
متاسفانه رضایت بخش نیست! اما نکته اینجاست که اگر تئاتر رونق بگیرد به نفع همه تئاتری ها خواهد بود.
فضا برای رشد جوانها در دنیای تصویر و نمایش چقدر فراهم است؟
اگر بخواهیم واقع بین باشیم فضا آنطور که باید فراهم نیست، شرایط ورود به تصویر بسیار سخت است و فقط داشتن استعداد و دانش کافی نیست.
استقبال تا امروز چطور بوده و نظر منتقدان بیشتر به چه سمت و سو رفته است؟
خدا را شکر استقبال خوبی از نمایش سیاه خال صورت گرفته است و در بین آثار پرفروش هفته قرار گرفته است اما می تواند خیلی بهتر هم شود، منتقدین هم کار را پسندیده اند.
وضعیت تئاتر امروز ما را چگونه می بینید؟
در حال حاضر تئاتر ما کمی از روزهای اوج خودش فاصله گرفته است، شاید شرایط اقتصادی و عدم تخصیص بودجه کافی در حوزه تئاتر مهم ترین دلیل این مساله باشد. اما دلایل دیگری هم دارد.
پس آیا تئاتر در سبد فرهنگی مردم قرار دارد؟
می توان گفت در سبد فرهنگی اکثریت مردم تئاتر قرار ندارد، شما ببینید سالن های کنسرت با بلیطهای خیلی گران همیشه پر است، باید آسیب شناسی کرد و متولیان تئاتر کشور راهکارهای جدی و کاربردی برای حل این مشکل ارائه دهند.
گفتگو: عباسعلی اسکتی
