سودابه جعفرزاد، متولد اول مهر هزار و سیصد و شصت، گیلان، شهرستان ضیابر، فارغ التحصیل دیپلم ادبیات علوم انسانی، بازیگر تئاتر، سینما و تلویزیون، بازیگری که بیشتر در شبکه استانی و تئاتر گیلان فعالیت داشته و بعد از چند سال فعالیت در تئاتر و حضور در چندین نمایش وارد عرصه سینما شده است، در کارنامه هنری او می توان به نمایش های «بوی باران لطیف است»، «گیله اوخان»، «در جاده بزرگ»، «ترانه ای برای هاسمیک»، «آرش»، «ماه و مه»، «شب تلخ یلدا»، «زندگی شاید»، «شاید یک شب اتفاق افتاد»، «رهایم نکن»، سریال های «آن سنگ گران»، «عاقل محله»، «نیمه پنهان ماه»، «چراغ سو»، «خانه پدری» و فیلم های سینمایی «ناهید» و «اسرافیل» اشاره کرد، با «سودابه جعفرزاد» که این روزها فیلم «تی تی» را روی پرده سینما دارد گفتگویی اختصاصی داشته ایم که با هم می خوانیم.
بازی در فیلم «تی تی» چگونه به شما پیشنهاد شد و چرا آن را پذیرفتید؟
طبق صحبت های اولیه ای که با خانم پناهنده عزیز داشتم، قرار شد فقط در بخش لهجه به الناز شاکردوست نازنین کمک کنم و با این پروژه همکاری داشته باشم، بعد از بازنویسی مجدد فیلمنامه نقش گیلدا به من پیشنهاد شد، نقش را خواندم و از دنیای نقش گیلدا خوشم آمد که باعث شد تصمیم بگیرم گیلدا را زندگی کنم و سومین همکاری من در قالب بازیگر با پناهنده عزیز شکل گرفت.
از بازخورد آن برای خودتان راضی هستید؟
خدا را شکر با بازخورد خوبی مواجه شده ام، مخاطبین عزیز محبت زیادی هم به بازی بنده و هم فیلم در دنیای مجازی داشته اند و همچنین لطف دوستان و همکاران شامل حالم شده است.
کار کردن در کنار چهره های مطرحی مثل هوتن شکیبا، پارسا پیروزفر و الناز شاکردوست چگونه تجربه ای بود؟
کارکردن با عزیزان نامی سینما بی شک دلنشین و جذاب است، البته این اولین تجربه همکاری بنده با چهره‌های برتر سینمای ما نیست و قبل از این هم افتخار هم بازی شدن با دیگر دوستان و بزرگان را داشته ام، همواره سعی کرده ام از بودن در کنار این عزیزان تجربه کسب کنم و یاد بگیرم.
آیا فیلم در جشنواره فجر به حق خودش رسید؟
با احترام به نظر داوران محترم باید بگویم می شد با لطف بیشتری به فیلم «تی تی» نگاه شود، حمایت از آثار خوب به روند بهتر شدن تولید آثار کمک می کند.
این فیلم قابلیت ماندگاری در سینمای ما را دارد؟
تی تی یک درام عاشقانه است که برای نجات بشریت عشق را پیشنهاد می دهد، به نظر من می تواند یکی از آثار ماندگار سینمای ما بشود.
مافیا و باندبازی چقدر در سینمای ما وجود دارد؟
خب… نمی توانم بگویم همچین چیزی وجود ندارد، امیدوارم روزی برسد که به شایسته سالاری در همه زمینه ها برسیم.
دوست دارید اتفاق بعدی بعد از بازی در این فیلم برای شما چه باشد،؟
هنرمند همیشه برای خلق بهترین اثرش در تلاش است، من هم جدا از این جریان نیستم، در این بیست و پنج سال کار حرفه ای هنری ام هر زمان با هر نقشی مواجه شده ام سعی کرده ام به بهترین شکل آن را ارائه بدهم اما همیشه دنبال این هستم که قدم بعدی ام بهتر و اثربخش تر باشد، امیدوارم در قدم بعدی فرصت این را داشته باشم تا با یک نقش چالشی و خاص روبرو شوم، تصمیم دارم به امید خدا تا چند وقت دیگر وارد دنیای فیلمسازی بشوم و رمانی را که شروع کرده ام بتوانم تمام کنم، ولی اولویت من همیشه بازیگری است.
سوال ابتدایی را در پایان می پرسم، چرا از اینهمه هنر سراغ بازیگری رفته اید؟
اینکه چرا بین هنر‌ها، هنر بازیگری را انتخاب کرده ام باید بگویم که به عقیده من هر کسی استعداد و علاقه اش به طور ذاتی در یک چیز است، یازده سالم بود که این حس در من شکل گرفت و فهمیدم چقدر این هنر برای من خاص است، از شانزده سالگی به طور جدی به عنوان هدف پیگیر آن شدم، بیست و پنج سال از آن روزها می گذرد و پله پله راه سختی را آمده ام ولی از هدفم دست نکشیده ام، چون دنیای بازیگری برای من خود زندگی است، وقتی با نقشی روبرو می شوم و همدیگر را به چالش می کشیم و فرصت این را پیدا می کنم دنیای جدیدی را زیست و خلق کنم برای من جذاب است، می توانم به جرات بگویم وقتی در حال بازی هستم انگار زمان برای من متوقف می شود و از همه چیز دور می شوم که این برای من نهایت لذت است، در انتها ممنونم از مجله «کلبه سرگرمی» که این فرصت را در اختیار من قرار داد و هچنین ممنونم از مردم عزیزم که همیشه کنار من بوده اند و هستند.
گفتگو: عباسعلی اسکتی
